woensdag 6 oktober 2010

En we gaan weer rustig verder ...

Het zit ons niet echt mee, nadat we ongeveer een maand aan het lijntje zijn gehouden bij "de la Fresnaye" kregen we doodleuk te horen dat het die ochtend aan iemand anders verkocht was! WTF!

Achteraf gezien heb ik een hoop verdachte signalen genegeerd, het enige wat ik kan zeggen is gebrek aan ervaring hiermee, maar ik vond het meteen al raar lopen. De makelaar die niet probeerde om koste wat kost een deal te sluiten. Vooral in Frankrijk doen ze dat eigenlijk altijd, omdat er altijd de kans is dat een andere makelaar mee gaat lopen, en de courtage percentages liggen tussen de 4 en de 8 procent, le Nail was me al opgevallen hanteert volgens mij zo'n 6 a 7 procent. Ze lopen het risico dus om zo'n 40 à 50 k mis te lopen.

De eigenaars gaan bovendien onmiddellijk shoppen als ze een bod hebben gehad, en je moet eigenlijk altijd proberen om binnen een week de 'compromis de vente' te tekenen (ik weet nu dus heel duidelijk waarom :( ).

Van de eigenaars kan ik het eigenlijk nog wel begrijpen, ofschoon ik het heel raar vind dat ze ons niet benaderd hebben om een tegenbod uit te brengen.

Afijn, het stinkt aan alle kanten, en Cabinet le Nail, de makelaar, zijn bij deze dus niet te vertrouwen! (voor de Franse zoekmachines: "Cabinet le Nail n'est pas fiable! Ils m'ont triché").

Dat is ongeveer een maand geleden, en we zijn na een lichte uithuil- en baalperiode weer fanatiek verder gaan zoeken, Frankrijk is een enorm land en er staan nog steeds hele interessante kastelen te koop.

Dus afgelopen weekend ben ik met Wim op stap gegaan, Wim is meegegaan in de hoedanigheid van reserve-vrouw omdat mijn eerste vrouw weer zonodig in de US zich intellectueel moest gaan verrijken en geen tijd voor mij had. In dit geval kwam het ook heel goed uit omdat we (= Wim, René en ik) eigenlijk zouden gaan hiken en het weekend toch vrij gehouden was. Helaas kon dat niet doorgaan omdat René andere verplichtingen had, moeten we dus nog een keer overdoen.

We hadden 4 interessante kastelen uitgezocht voordat Yvon vertrok, en na een hoop gedoe (een week is eigenlijk te kort om die afspraken te regelen), heb ik voor alle vier afspraken weten te regelen, ofschoon we bij het laatste alleen buiten kunnen kijken om dat de eigenaar met vakantie is en de makelaar de sleutels niet heeft.

Chateau les Coudreaux

Het eerste ziet er qua gebouw wat kaal uit, en met duidelijke behoefte aan veel werk, maar heeft wel hele mooie openhaarden!



En een fantastisch uitzicht


Ook de bijgebouwen zijn heel mooi (groot vooral) en er is nog een heel ondergronds grotten/keldercomplex bij). Zie hier voor meer foto's.

Chateau Baslou

Het tweede is een kasteel wat al een hele tijd te koop staat, en dat heeft te maken met het feit dat de boer indertijd alleen het kasteel heeft doorverkocht (in de jaren 50 of eerder hebben veel boeren dit soort oude kastelen gekocht alleen voor de grond, en in sommige gevallen de kastelen zelfs alleen maar als schuur gebruikt), en de bijgebouwen zelf heeft gehouden.


Hier rechts ligt meteen het kasteel, en waar 
het gras ophoudt begint het terrein van de boer.

Zie hier voor meer foto's.

De makelaar is overigens een Engelsman, een 'sollicitor' (=advocaat) van oorsprong die het niet zag zitten dat de rest van zijn leven te doen en vervolgens alles heeft laten vallen en met vrouw en kinderen naar Frankrijk is vertrokken om huizen te verkopen. Hij heeft zijn kantoor overigens in een klein stadje, Richelieu, wat waanzinnig leuk is, ook al is de naamgever een verschrikkelijke tiran geweest, zie de Drie Musketiers van Dumas.

Als we bij het kasteel aankomen, het ligt overigens heel mooi vanaf een afstand gezien, blijkt al snel waarom het zo lang te koop staat. Niet alleen is de prijs hoog, maar de bijgebouwen vormen een binnenplaats met het kasteel, en de boer zit dus letterlijk in je achtertuin waar hij grote dors machines heeft staan. Het kasteel zelf is eigenlijk perfect, 2 hele mooie grote ruimtes op de begane grond en voldoende slaapkamers op de eerste verdieping met de mogelijkheid om nog een hele vleugel te restaureren. Bovendien heeft het kasteel 2 bruikbare torens, bruikbaar in de zin van grootte! Dus aan de belangrijkste criteria is voldaan! :)

Aan het einde van de rondleiding hebben we het er over met de makelaar, en hij zegt dat de eigenaren in scheiding liggen en nu een goed moment is om een bod te doen, en dat ik vooral een laag bod moest doen. Ik weet het echter niet, je neemt nogal een risico, ik weet zeker dat iedere koper hier op af knapt, dus dan moet je het behoorlijk goedkoop kunnen aanschaffen, of de gok nemen dat je t.z.t. de bijgebouwen er bij kunt kopen van de boer.

Hmm, grote gok vind ik!

We zijn al wat laat en we worden om 1930h in in Angles sur l'Anglin verwacht, één van de mooiste dorpjes van Frankrijk (naar verluidt) waar we in een oude "Relais de poste" gaan slapen en eten, "Le Relais du Lyon d'Or". De eigenaar is een beetje een typische man die door een aantal reviews als arrogante kwast wordt weggezet, maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet. Hij is wat direct, zeker voor een Fransman, maar ik kan dat wel waarderen, en bovendien hij heeft nog een verleden in de wijnindustrie in St-Emilion, dus hij kent zijn wijnen. Hij is getrouwd met een Amerikaanse, die een behoorlijk potje kan koken, zoals ook blijkt.

Na de fles wijn (Ampelidae, le K 2005, cabernet) en de 1000km en de twee bezoeken slapen we wat onrustig, maar de kamer is verder prima. Ofschoon de wifi niet door de dikke muren heen komt en alleen beneden in de salon te gebruiken is, maar goed, dat is verder geen issue.

De volgende dag hebben we om 1100h weer in afspraak in Lavaufranche, het parade-paardje van ons bezoek, althans dat verwacht ik, en we moeten de Amerikaanse dus overtuigen van het feit dat we toch echt om 0800h willen ontbijten, na enig tegensputteren doet ze dat ook. Om haar ongemak te compenseren, koop ik een paar flessen van de wijn die we bij het eten hebben gedronken en die erg goed beviel.

Chateau de Lavaufranche

We rijden binnendoor naar Lavaufranche, door een mooi landschap en het weer is inmiddels weer een stuk beter (gisterenochtend ook prachtig weer gehad, maar bij de Loire heeft het tijdens onze bezoeken geregend), we zijn rond 1040h bij de "Commanderie" waar de makelaar vlak na ons ook aankomt.


De commanderie is een waanzinnig gebouw met een donjon uit de 12e eeuw en uitbreidingen in de 15e eeuw. Het is nog volledig origineel, d.w.z. overal hele grote openhaarden, een kapel met fresco's, een hele mooie facade, etc., en ... geen centrale verwarming, wat gezien de ligging (vlak bij Montlucon) wel nodig is.

Er zit een heel mooi stuk grond bij, 2 Ha direct om de Commanderie heen, en nog 11,5 Ha aan de overkant van een klein weggetje. Deze grond is grotendeels geleend aan de plaatselijke commandant van de politie, waar hij zijn paarden op zet. Dat is op zich een prettige overeenkomst, het kan nooit kwaad om vrienden met geweren te hebben, zeker als we er 7 maanden per jaar niet zullen zijn.

Er ligt een spoorlijn vlak bij, maar als ik het goed begrepen heb komt daar twee keer per dag een trein langs. Dit is natuurlijk wel nog een punt van aandacht om goed uit te zoeken. Een ander potentieel nadeel is de status van het monument, zoals ik het nou begrijp is het een 'monument classé'. D.w.z. daar moet je bijna voor elke spijker in de muur permissie vragen. Maar de prijs is heel ok, dus we gaan hier serieus achter aan.

Voor meer foto's kijk hier.

Chateau de Gabie

Als laatste komen we bij Limoges, waar we om 1500h bij ons hotel worden opgehaald om naar het laatste kasteel te gaan kijken. Hier kunnen we dus niet binnen kijken omdat de eigenaar nog tot maandag op vakantie is, maar het mooiste van dit kasteel is de fantastische ligging.




Klik hier voor meer foto's.

Het ligt aan de Vienne, een hele mooie rivier, en er horen nog 5 eilanden in de rivier bij, en op een van de eilanden ligt een tennisbaan :)

Het wordt wel weer een (potentieel) onderhandel-feest, aangezien het zich om een erfeniszaak handelt, en de erfgenamen dollars in de ogen hebben en dus een veel te hoge prijs vragen. Je kunt er ook nog 60 Ha grond en verschillende boerderijen bij krijgen, maar dan wordt het echt een hele hoge prijs.

Op zich is het geen punt dat je die Ha's en de boerderijen er niet bij hebt, aangezien het allemaal aan de overkant van de rivier ligt. Er is echter nog één boerderij die vlak achter het kasteel ligt en die moet je er eigenlijk wel bij hebben. Dus moet je de eigenaren een aangepast bod doen.

Hier moeten we dus nog terug gaan om de binnenkant te bekijken, maar aan de buitenkant gezien heeft het enorm potentieel.

2 opmerkingen:

  1. ...en ik volg weer rustig mee. 'T is toch wat he met die makelaars.
    Mineke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe meer grond hoe beter ik kom wel zoeken met mijn metaaldetector.

    Carel

    BeantwoordenVerwijderen