Na enige maanden voorbereiding en een steeds gekker wordende vrouw, want alles moest goed geregeld zijn, en het was nogal wat voor mijn hypergeorganiseerde vrouw, en ikzelf natuurlijk ook steeds debieler want dat zit in de genen ben ik bang, zijn we uiteindelijk dinsdagochtend om 0930h ipv 0600h, want dat bleek toch veel te vroeg, vertrokken richting Beaumont-de-Lomagne!
Cees (de kat, red.) in zijn tentje gestopt, onder protest natuurlijk maar niet te veel gelukkig, en de rest van de BMW (model frikandel) tot de nok toe volgeladen met bagage en computerspullen (twee laptops en een doos vol onderdelen/draadjes/etc.) En route! Yvon heeft de eerste 2 uur gereden, waarna ik het ging proberen. Mijn bil werkte echter niet echt goed mee :-(
Na mijn tennis-escapades met Arjen, waarbij ik in een spagaat gleed, een volledige ben ik bang, iets wat me slechts eenmaal eerder was gelukt 18 jaar eerder, na een vol uur opwarming. Het resultaat was dan ook licht pijnlijk ... Ik hoorde mijn spier/pees bij mijn rechterzitbeenknobbeltje knappen en had meteen al het idee dat het niet goed was. Ik kon die wedstrijd uitspelen, en ook nog de finale (die we ook wonnen), maar toen was het toch echt afgelopen, kon 2 dagen bijna niet lopen, laat staan zitten. Dit zijn echter zeer vervelende langdurige blessures. Inmiddels is mijn licht sadistisch aangelegde vrouw, voor diegenen die zich afvroegen waarom ze aan Pilates is begonnen, dit zou er wat licht op moeten schijnen :-), begonnen mijn been te rekken, waarbij ik helse pijnen moet doorstaan en van jankwijf-gedrag wordt beschuldigd.
NB Er wordt natuurlijk ook nog echte Pilates bedreven, maar na afloop als beloning voor mijn goede gedrag denk ik, wordt er dus even fanatiek gerekt ... :(
Enfin, waar waren we, mijn been begon dus enorm te trekken na een half uur en ik heb het nog een uur uitgehouden met voortdurend heen en weer draaien en scheef zitten, gevolg, rug helemaal naar de kloten ... Gelukkig wilde mijn lieftallige echtgenote het inmiddels weer overnemen, waarna ik me weer over de kat kon ontfermen die na een half uurtje jammeren rustig was gaan liggen, en zelfs lag te slapen.
Na nog een pijnlijke wisseling een paar uur later kwamen we geheel volgens schema aan rond 2030h in Roujos! (zie http://www.roujos.com)
Klik hier voor meer foto's
Prachtige plek, heel rustig en een uitgestrekt landgoed van ca. 8 Ha, en verschrikkelijk aardige mensen! Hier kunnen we het wel uithouden tot onze zoektocht eindelijk een kasteel gaat opleveren, althans een kasteel wat niet aan de autobaan ligt en wat ook nog betaalbaar is.
Om 2200h vielen de luiken dicht en zijn we gaan slapen, merkwaardige gewaardwording die volledige stilte en de strakke lucht met een geweldige sterrenhemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten