Ik probeer natuurlijk meteen het Internet aan de gang te krijgen, maar kom er al snel achter dat het bere-traag is (128Kbit/s voor de kenners, ongeveer 2x isdn snelheid) en de wifi reikt net niet helemaal tot in het huisje, dus we moeten naar buiten om ontvangst te krijgen, gelukkig is dat geen straf in het klimaat van ons nieuwe vaderland, maar wel een gedoe, dus na overleg en wat Internet-research besluiten ze een Orange Wifi-Extender aan te schaffen. Aardig apparaatje trouwens, je sluit hem aan op je LiveBox en steekt 'em in het stopcontact. Het tweelingbroertje (niet helemaal, hier zit weer een wifi gedeelte aan vast), steek je vervolgens op de plek waar je ontvangst wilt weer in het stopcontact en de twee apparaten communiceren vervolgens via het lichtnet. Het tweede apparaatje maakt vervolgens een tweede wifi bubbel met dezelfde naam als de eerste!
In afwachting van de aankomst van dit apparaatje echter, blijf ik verder zoeken en vind de volgende site:
http://www.usbwifi.orconhosting.net.nz/
Het blijkt nl. dat de wifi ontvanger/zender in de Macbook Pro nogal zuigt! Er zit maar een 30mw zender/ontvanger in en je mag blijkbaar tot 100mw gaan (allerlei regelgeving), echter de zgn. VergietFi brengt redding, ik vind in Castelsarrassin een wifi dongle en verlengkabel en vraag ook aan Mina om de Wifi dongle's van Studio Zuid op te sturen. In de Leclerc van Montauban vind ik een vergiet en met mijn "trusty" Leatherman mol ik er een gat in zodat ik de dongle er in kan steken, en wie schetst mijn verbazing ... het werkt! (ik loop nu wel een aantal dagen vooruit, maar goed, dit wordt ook met terugwerkende kracht geschreven, en de lezer kan enige temporele transities vast wel aan).
De zeef aan de rechterkant was de eerste poging en leidde tot geen (waarneembare) signaalverbetering,
het vergiet aan de linkerkant werkte buitengewoon goed,
tot 20% signaalverbetering, geen idee hoeveel dB dat is, maar "who cares".
Een paar dagen eerder ... Cees is (niet al te gestressed) de hut aan het verkennen (we zitten de eerste 2 a 3 weken in Pastel), en in de loop van de ochtend stelt Yvon voor om hem buiten te laten aan zijn riempje! De smiechten hebben in het geheim geoefend met de riem (een kat aan een riem is belachelijk, dus daar was ik inderdaad voor gaan liggen), zodat Cees niet helemaal gefucked wordt van én een riem, én een eng Frans landschap.
Het gaat eigenlijk best goed en na wat korte exercities sluiten we hem weer binnen op en gaan we de plaatselijke supermarkt verkennen, er zijn er 3, een Intermarché, een Casino en een prijsvechter. We besluiten eerst naar de Intermarché te gaan, ook omdat dat de eerste is die we tegenkomen. We zijn echter goed en wel op gang of het is 1230h, en dan moeten de Fransen gaan lunchen, dus hop al het licht uit... Yvon probeert nog even in het donker verder te winkelen, maar besluit dan toch ook maar om naar de kassa te gaan en af te rekenen met slechts de helft van de boodschappen in de mand.
Terug in het huisje ga ik met de Merguez aan de slag, maar die worstjes hebben nogal de neiging om te spetteren, de spetters vliegen tot tegen het raam! Goed na het innerlijke beest aldus bevredigd te hebben gaan we lekker lammen aan het zwembad, de mensen die in de gites (Terra en Ocre) zitten gaan eigenlijk nooit naar het zwembad, dus we hebben het rijk alleen.
Om een uur of 1700h komt de eigenaar (Martin) ons een handje geven en blijft ook meteen een glaasje drinken, het is heel gezellig en twee flessen later zit hij er nog steeds en inmiddels is zijn vrouw Trudy ook aangeschoven. Aangezien we naar goede traditie veel te veel eten gekocht hebben weten we ze te overreden om mee te eten en we maken er meteen een hele gezellige avond van.
Met te veel drank op vallen we aldus rond 0100h in ons bedje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten