Château de Tauzia
De Conte de Tauzia was eens de trotse bezitter van dit kasteel, maar dit was in de 19e/20e eeuw. Hiervoor kende het reeds een reeks andere eigenaren en is het bewoond geweest totdat het rond 1700 uitbrandde en daarna altijd een ruïne is gebleven. Er is later door wat ijverige types uit de buurt nog de trappentoren gesloopt, inclusief trap natuurlijk en dat verklaart het grote verticale gat in de voorkant.
Klik hier voor meer foto's
We werden verwelkomd door een Engels amateur makelaars paar, ik geloof dat bijna iedereen die hier naartoe verhuisd en niet in een paar weken hun huis vinden, meent dat ze zoveel makelaarservaring hebben opgedaan dat ze ook het vak kunnen uitoefenen.
Met een enorm Engelse steenkolen accent spreken ze de eigenaar aan, die wacht op zijn vader die hier nog de mooiste verhalen over weet te vertellen. Oh ja, wat blijkt, de boer woont op 20m afstand van de ruïne! Bovenstaande foto is gemaakt staande naast zijn boerderij :) Vuile ratten!
De vader begint met smaak te vertellen en het blijkt dat de Conte de Tauzia een groot liefhebber was van de paardensport en dan met name van het afsluiten van weddenschappen hierop, na enkele jaren verspeelt hij zo zijn volledige fortuin en moet het kasteel (met de landen eromheen natuurlijk) verkopen aan de huidige eigenaar die er vervolgens nog rustig 60 jaar boert voordat de ruïne op het Internet verschijnt.
Het blijkt ook een echte goudzoeker te zijn, ten eerste vragen ze er een belachelijk bedrag voor, en dan begint die achterlijke zoon me een verhaal op te hangen over een geheime gang die naar een klooster 1 km verderop loopt, en waar volgens de geruchten een goudschat verborgen moet zijn ...
Dit was een ruïne die we vorig jaar ook al eens bekeken hadden. We vonden toen al dat de eigenaar het volledig verprutst had, de makelaar liet ons weten dat hij nu de prijs met zo'n 35% verlaagd had, en het leek ons toch wel de moeite (gewapend met onze nieuwe kennis over restaureren) nog eens te gaan kijken.
Eenmaal daar bleek het echter toch redelijk moeilijk allemaal. Ik zou eigenlijk al het werk van die man ongedaan moeten maken. De oorspronkelijke muren zijn met getailleerde natuursteen gemetseld, en hij heeft grove natuurstenen (eigenlijk keien) gebruikt om de twee muren die waren ingestort op te bouwen. Totaal geen gezicht! Zie de onderstaande foto:
Hij laat ons ook nog foto's zien van het gebouw in de originele staat, d.w.z. voordat hij het verprutst heeft en er was echt wel iets van te maken, maar zo geloof ik niet dat het financieel haalbaar is. Hij zal nooit zover gaan om het als ruïne te verkopen, wat het in mijn ogen nog steeds is.
Met een enorm Engelse steenkolen accent spreken ze de eigenaar aan, die wacht op zijn vader die hier nog de mooiste verhalen over weet te vertellen. Oh ja, wat blijkt, de boer woont op 20m afstand van de ruïne! Bovenstaande foto is gemaakt staande naast zijn boerderij :) Vuile ratten!
De vader begint met smaak te vertellen en het blijkt dat de Conte de Tauzia een groot liefhebber was van de paardensport en dan met name van het afsluiten van weddenschappen hierop, na enkele jaren verspeelt hij zo zijn volledige fortuin en moet het kasteel (met de landen eromheen natuurlijk) verkopen aan de huidige eigenaar die er vervolgens nog rustig 60 jaar boert voordat de ruïne op het Internet verschijnt.
Het blijkt ook een echte goudzoeker te zijn, ten eerste vragen ze er een belachelijk bedrag voor, en dan begint die achterlijke zoon me een verhaal op te hangen over een geheime gang die naar een klooster 1 km verderop loopt, en waar volgens de geruchten een goudschat verborgen moet zijn ...
Chateau "Pruts" de Meilhan
Dit was een ruïne die we vorig jaar ook al eens bekeken hadden. We vonden toen al dat de eigenaar het volledig verprutst had, de makelaar liet ons weten dat hij nu de prijs met zo'n 35% verlaagd had, en het leek ons toch wel de moeite (gewapend met onze nieuwe kennis over restaureren) nog eens te gaan kijken.
Eenmaal daar bleek het echter toch redelijk moeilijk allemaal. Ik zou eigenlijk al het werk van die man ongedaan moeten maken. De oorspronkelijke muren zijn met getailleerde natuursteen gemetseld, en hij heeft grove natuurstenen (eigenlijk keien) gebruikt om de twee muren die waren ingestort op te bouwen. Totaal geen gezicht! Zie de onderstaande foto:
Klik hier voor meer foto's
Hij laat ons ook nog foto's zien van het gebouw in de originele staat, d.w.z. voordat hij het verprutst heeft en er was echt wel iets van te maken, maar zo geloof ik niet dat het financieel haalbaar is. Hij zal nooit zover gaan om het als ruïne te verkopen, wat het in mijn ogen nog steeds is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten